Η Ιστορία του Ξενοδοχείου το “Γεφύρι”

Όπως κάθε τι σε αυτή την περιοχή, έτσι και το ξενοδοχείο έχει την δική του ιστορία. Το πέτρινο κομμάτι του, χτίστηκε την δεκαετία του ’50, για να γίνει το τυροκομείο της Κόνιτσας, κάτι που κράτησε μέχρι και τη δεκαετία του ’80. Στο διάστημα αυτό, οι τοπικοί παραγωγοί συγκέντρωναν το γάλα της περιοχής και αποτελούσε την αφετηρία για την παραγωγή και πώληση τοπικών προϊόντων όπως γιαούρτι, τυρί κλπ. ή για την μεταπώληση του σε μεγαλύτερους παραγωγούς.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η διάλυση του συνεταιρισμού έφερε την παύση της αξιοποίησης του κτιρίου, που σχεδόν καταστράφηκε από την έλειψη συντήρησης. Ευτυχώς σχεδόν μία δεκαετία μετά, το 1995, με την βοήθεια ευρωπαϊκών προγραμμάτων και την αμέριστη προσοχή της οικογένειας Κυρτζόγλου που το ανέλαβε, το κτίριο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο.

Προσπαθώντας να διατηρηθεί ο ιστορικός του χαρακτήρας, το πέτρινο ισόγειο έμεινε σχεδόν ανέπαφο, ενώ από πάνω του χτίστηκε ο πρώτος όροφος.

Έκτοτε λειτουργεί ανελλιπώς, προσπαθώντας να καλύψει τις ανάγκες κάθε εποχής, αναπροσαρμόζωντας τις δράσεις και υπηρεσίες του στις απαιτήσεις κάθε χρονικής περιόδου.

Η Ιστορία του Γεφυριού της Κόνιτσας

Όντας πλέον, το μεγαλύτερο πέτρινο μονότοξο της Ελλάδας, το γεφύρι χτίστηκε το 1870 από τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο με σκοπό την διευκόλυνση της επικοινωνίας και των μετακινήσεων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι στην κατασκευή του οικονομικά συνέβαλαν τόσο οι εύποροι όσο και οι λιγότερο προνομιούχοι της περιοχής αναγνωρίζοντας έτσι την σημασία του.

Έχει άνοιγμα τόξου 35μ. και ύψος 19μ. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι το καμπανάκι που βρίσκεται στην μέση (και το ψηλότερο σημείο) της γέφυρας, με σκοπο να χτυπά από τον αέρα, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο του διαβεί κάποιος το γεφύρι.